bim-bom #1:
rozrywkowo.
motto:
Diego: Mam mokro.
Maniek: Tylko nie mów, że popuściłeś ze strachu.
Diego: Co ty mi tu imputujesz?
Maniek: O, o też mam mokro.
W piątek, ześlejszy niźli wczorajszy, Ja wraz z paczką udała się na podbój śnieżnej krainy - zimowego C.
Teoretycznie plan był prosty - nacierać się śniegiem i wyjść z zaspy jako zmrożone kukły lodu.
Jedynie Ja wykazała się dalekowzrocznością (pomimo krótkowidztwa) i wyszykowała się i ubrała w narciarskie spodnie i kurtkę.
Reszta towarzystwa stała ze zmarzniętymi minami, tupiąc na śniegu w rytm szczękających zębów.
Udaliśmy się do knajpy - ale Ja czuła się niekomfortowo. Taka niedopasowana... (nie, żeby powinna się już przyzwyczaić do tego uczucia...).
Poleciała
więc do oo. Kapucynów, zrobić mały striptiz, zostawiła spodnie i
została półnaga - a dokładniej to w jeansach, które miała pod spodem (nie
licząc, oczywiście, wielu warstw powyżej. Czego jak czego, ale cennego
głosu - tak jazzowo zachrypniętego - Ja będzie broniła jak wolności!).
Pomijając
łażenie to tu, to tam - ekipa wylądowała w zaspach, atakując się
nawzajem tonami śniegu, śpiewając, wraz z lecącymi z głośników -
umieszczonych w szopce - świątecznymi hitami, piszcząc, krzycząc i
szalejąc.
I kompletnie przemakając.
Na szczęście, Ja
potruchtała, w usztywnionych mrozem spodniach, do tajnego schowka u
Kapucynów, skąd wydobyła spodnie narciarskie i gwałtownie jej nogi
zwiększyły swój obwód o dobrych parę centymetrów puchu, rozkosznie
szurając przy każdym kroku.
Niestety, zapasowych skarpetek już nie miała.
Dzięki temu, wraz z Ja, może was pozdrowić lekkie zaziębienie.
Uparta bestia, chyba się zadomowiła.
bim-bom #2:
rodzinnie.
H.'owcy
- połowa H.'owców - wybrała się w niedzielę na Mikołajkowe wyprawy w
śnieg i zimowe plenery, wraz z nieodłącznym towarzyszem - tatoszowym
aparatem.
Zdjęcia tu, zdjęcia tam, mina taka, siaka i owaka.
Az tu
nagle wyskoczył mały, sympatyczny piesek, który najpierw nas z góry na
dół obszczekał, a gdy stwierdził, że nie robi to na nas większego
wrażenia, zdecydował się chwilę połasić, połasić, po-aportować i ogólnie
ukraść nam serca.
My z kolei chcieliśmy ukraść go.
I by się nawet dał.
Ale nasza kryształowa, H.'owska uczciwość nam nie pozwoliła.
Ech...
Przydałoby się tu nam takie miłe kręci-kręci.
Futra nigdy dość.
bim-bom #3:
radośnie.
Ja i Jarzębina wybrały się na podbój zimy.
Ubrane w obfite stroje narciarsko-snowboardowo-saneczkarskie (które Ja przyodziewała pod drzwiami łazienki w ukochanej Herbaciarni, stojąc na palcach w kałuży śniegu i skarpetkach).
Z dyskontu spożywczego powracały na Rynku płytę, sapiąc ze szczęścia znad lodów na patyku.
Na
Rynku usiadły na studni, machając nogami (w powietrzu. Naprawdę ciężko
jest wygodnie usiąść, gdy objętościowo jest Cię dwie.), siejąc w śniegu
chipsy kukurydziane i właściwie od razu wstały, biegnąc na przełaj przez
zaspy do szopki, która wydawała na świat dźwięki piosenki z 'Rudolfa',
tego z czerwonym nosem.
Dziewczęta tańczyły, wirowały i śmiały się jak głupie.
A właściwie szczęśliwe.
I nawet mało wybredny komentarz przechodniów nie był w stanie zepsuć im humoru.
A to, że telefon Ja'owy działa, pomimo hipotermii i krioterapii w zaspie, jest dodatkowym plusem.
de facto:
tytuł - mantra Ja'owa podczas pisania notki.
Wiem, że głupia, ale późno jest.
~~
Bonusowo - pierwszy akapit notki, z komentarzem G., która złapała komputer, w trakcie jej pisania:
W piątek, ześlejszy (?)
niźli wczorajszy, Ja wraz z paczką udała się na podbój śnieżnej krainy (tzn....?) - zimowego C.(iucholandu).
Teoretycznie plan był prosty (miał tylko dwa
korytarze, ale przy okazji 3 wyjścia przeciwpożarowe - co nam go skomplikowało
- stąd słowo klucz "TEORETYCZNIE")
- nacierać się śniegiem i wyjść z zaspy jako zmrożone kukły (?) lodu.
Jedynie Ja wykazała się dalekowzrocznością (pomimo krótkowidztwa) i wyszykowała
się i ubrała w narciarskie spodnie i kurtkę.
Dziękujemy G. za niniejsze didaskalia i specjalnie dla Ciebie wielkie, od-Autorskie - spadaj.
~~
Dla wszystkich szczere i nieco zmęczone pozdrowienia od Didisia, który męczy się z nauką nawet teraz.
Nie daj się, maleńka!
