Dziś Ja i Didi wybrały się do
Strasznego-I-Przerażającego-Nie-Tak-Odległego-Miasta, którego drużyna
zwalcza C.'ową w każdy możliwy sposób - głównie poza boiskiem (i vice versa, w sumie), zwanego również Pietiuszkogrodem, gdyż to tam właśnie zamieszkuje, nigdy tego nie zgadniecie, Pietiuszka.
Wybrały się ze stolicy świata i metropolii, jaką jest C., gdyż Didi koniecznie musiała sobie zakupić buty i to koniecznie w Sklepie-na-D., a że Sklepu-na-D. w C. nie ma, toteż koniecznym było, aby pojechały do Pietiuszkogrodu.
Pojechały.
Wsiadły do właściwego autobusu, na właściwym peronie, wysiadły na właściwym przystanku, nie zgubiły rachuneczków za przejazd.
Jak nie one.
Łaziły i łaziły, i łaziły po galerii, w której był Sklep-na-D.
Ja
była zmęczona, Didi podekscytowana, Ja miała dość wszystkich koturnów,
wystającej z niej słomy i marzyła tylko o piciu, Didi przymierzała
kolejną parę i wspominała coś o po-przymierzaniu nowych ciuszków.
I co chwilę kazała Ja zmieniać umówioną godzinę spotkania z Pietiuszka, bo 'ona nie lubi tak pod dyktando kupować'.
Tak,
że, gdy trafiły w końcu do Sklepu-na-D., Ja stwierdziła, że cierpi,
jest jej gorąco, a Didi nie chce jej puścić do wielkiego telewizora,
żeby mogła oglądać Piotrusia Pana.
Zrobić więc mogła tylko jedno, toteż ukryła się za półką i ściągnęła rajstopy.
Następnie, wesoło machając czerwonymi kończynami, próbowała przemknąć się do Piotrusia.
Na co, oczywiście, Didi jej nie pozwoliła.
Po
zakupach, siedziały dziewczęta na Rynku, czekając na Pietiuszkę, gdy Ja
doszła do wniosku - jak to prawdziwa kobieta! - że już jej nie jest
gorąco, za to bardzo, bardzo zimno i przewiewnie w okolicach nożnych.
Tak,
że - nieubezpieczana przez Didiśka, który zachodził się nieopanowanym
chichotem - zaczęła z powrotem zakładać rajstopy, wciągając je na
wspaniałe swe odnóża na środku placyku, w środku miasta.
Następnie
zaś usiadła prędziutko z powrotem na ławeczce, z miną sugerującą 'nie
wiem o co państwu chodzi, czyżby ktoś tu wkładał publicznie rajtki
jakieś może?'.
Pietiuszka na szczęście przyszedł już po całym zamieszaniu.
Zabrał
dziewczyny do 'Ciała', którym się cały Pietiuszkogród chwali - i
słusznie, gdyż Ja tam spożyła przepyszne lody kasztanowe.
Następnie
łazili po mieście, starając się dopaść Pietiuszkowego bloku, żeby Ja
mogła dostać szalik drużyny Pietiuszkogrodu, za który mogą ją w
majestacie prawa w C. na strzępy rozerwać.
Oczywiście, naśmiewali się
jak tylko mogli nie tylko z Ja, ale również z tego które miasto jest
mniej miastem, a bardziej wiochą (Pietiuszkogród - mają koryto na
chodniku).
Ogólnie było fajnie.
A Didiś buty kupiła w takim malutkim, nie-markowym sklepiku, który i w C. jest...
